พิเศษ สังข์สุวรรณ : เพลง : สาละวิน

บทเพลงของแสง เงา และคน

“สาละวิน”

ผมกระโดดขึ้นหลังรถปิ๊กอัพ พร้อมด้วยกีต้าร์ถูก ๆ หนึ่งตัว และเบียร์ อีก 4 กระป๋อง

ท่านมุ้ย (ม.จ. ชาตรีเฉลิม ยุคล) นั่งข้างหน้ากับคนขับ ผมนั่งกับผู้ช่วยผู้กำกับของท่านคนหนึ่ง เป็นผู้หญิง ชื่อ มาลี ถ้าดูให้ดีก็สวยเหมือนดอกไม้บางชนิด แต่รถค่อนข้างจะเอียงไปฝั่งที่เธอนั่ง

เรากำลังเดินทางจะไปถ่ายทำฉากหนึ่งของหนังเรื่อง “สาละวิน” เป็นฉากที่ “ดนัย” (ซึ่งแสดงโดย สรคุปต์ เมทนี) นายตำรวจทึ่จบใหม่ ๆ กำลังเดินทางมารับตำแหน่งหน้าที่ข้างหน้าสถานี “ฟ้าสูงป่าสัก” (ชื่อสมมุติ) ซึ่งอยู่ในพื้นที่รอยต่อระหว่างแม่น้ำเมยกับแม่น้ำสาละวิน เขตแดนเชื่อมพรมแดน ไทย-พม่า

ดนัย แวะพักระหว่างทางเพื่ออาบน้ำตกข้างทาง ก่อนเข้าไปในฟ้าสูงป่าสัก ระหว่างอาบน้ำก็ร้องเพลงอะไรไปตามเรื่อง ......... แต่ไม่รู้จะร้องเพลงอะไรให้มันไปตามเรื่อง

ท่านมุ้ย ถึงจับผมขึ้นรถมาแต่เช้า หลังจากอธิบายเรื่องราวให้ผมฟัง ในขณะที่ยัง Hang over ไม่หาย ..... แต่ไม่เป็นไร เพราะเรารู้กันเหมือนหนอนในท้อง

ระหว่างทางระหว่างแม่สอด จังหวัดตาก กับน้ำตกชื่ออะไรสักอย่างที่ผมจำชื่อไม่ได้ ผมก็เขียนเพลงอยู่ท้ายรถกระบะ โดยให้หัวสมองเป็นเครื่องอัด และเจ๊อ้วน เป็นคนจดเนื้อ

เมื่อถึงที่ถ่ายทำ เพลงก็เสร็จ และผมก็มีหน้าที่ไปสอนให้ สรคุปต์ ร้องให้เป็น .... เพราะมันเป็นหนัง sound-on-film ต้องบันทึกเสียงจริง ขณะถ่ายทำ ..... ซึ่ง อั๋น (สรคุปต์) เขาก็ทำได้ดี ...... แต่เวลาร้อง เสียงจะมี vibrate มากไปหน่อย .....

เราไปถ่ายทำตอนหน้าหนาว ........ ในหุบเขาของจังหวัดตาก ...... ในตอนเช้า ๆ ..... หมอกยังไม่ยกหมด

คุณว่า น้ำตกที่ไหลมาจากในป่า มันจะเย็นแค่ไหน ........?

และบทเพลงวรรคแรก ก็คือ

“น้ำเย็นยะเยือก” .......

ผมเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าน้ำที่น้ำตกนั้นมันจะเย็นยะเยือกแค่ไหน แต่บทเพลงที่เขียนไปเพราะเขียนถึงแม่น้ำสาละวิน ซึ่งเกิดจากธารน้ำแข็งจากภูเขาหิมาลัย และผมคาดว่ามันต้องเย็นยะเยือกอย่างแน่นอน (ซึ่งน้ำตกที่ผมกล่าวถึง คงไม่เย็นถึงขนาดนั้น..... แต่ก็คงยะเยือกแย่เหมือนกัน)

ผมว่า อั๋น ไม่เป็นปอดบวมวันนั้น ก็ดีไปแล้ว.

ในฉากนั้น อั๋นร้องเพลงนี้แค่ท่อนแรก ๆ เท่านั้น เพราะเวลาและความจำเป็นของฉาก มีแค่นั้น

แต่เพลงนี้ และ vibration ของมัน นำไปใช้ใหม่ในฉากอื่น ๆ โดยเฉพาะฉากที่แสดงถึงแม่น้ำสาละวินโดยตรง

ถ้าคุณไม่เคยล่องและขึ้นเรือ ไปในแม่น้ำสาละวิน ก็คงจะเป็นการยากที่จะทำความเข้าใจได้ ถ้าอยากสัมผัสบ้างก็ลองไปดู หรือซื้อเทปหนัง “สาละวิน” มาดู ก็จะพอสัมผัสได้บ้าง

เมื่อเรือจะเข้าสบเมย คือจุดที่แม่น้ำเมยกับแม่น้ำสาละวินบรรจบกัน ผมเอามือราน้ำมาตลอด

แม่เมย สีน้ำเงิน เพราะตื้นและพื้นเป็นกรวดทราย สะท้อนแสงสีฟ้ามาอย่างที่เป็น ..... น้ำก็เย็นอย่างน้ำทั่วไป

พอย่างเข้าสาละวิน น้ำสีน้ำเงินก็กลืนไปกับน้ำสีน้ำตาลขุ่นข้นของแม่สาละวิน และสิ่งที่มากกว่าสายตาเห็นก็คือ

ความเย็นยะเยือกที่มาสัมผัสมือ ที่ราน้ำอย่างทันทีทันใดที่เข้าไปในแม่สาละวิน

ไม่ลองไม่รู้ ไปลองดูเอง

เราไปถ่ายทำที่น้ำตกญี่ปุ่นก่อน .... อยู่ในเขตพม่า

ที่เรียกกันว่าน้ำตกญี่ปุ่นก็เพราะ กองทหารญี่ปุ่นส่วนหนึ่งจะเข้าตีทหารอังกฤษในพม่า และใช้แม่น้ำสาละวินเป็นเส้นทางเดินทัพโดยแพที่ต่อขึ้นมา

พอมาถึงจุดนี้ ทั้งหน่วยก็สลาย

เพราะแม่น้ำสาละวิน ตกลงไปในแม่น้ำสาละวินเอง

ซุงต้นหลายคนโอบ ยังต้องเวียนวนอยู่ในน้ำตกนั้นหลายวัน กว่าจะโผล่ขึ้นมาได้

แล้วคนตัวเล็ก ๆ เล่า ?

คืนนั้นเราค้างแรมกันริมแม่สาละวิน ใกล้สบเมย

คุณเคยรู้สึกว่า ทรายริมน้ำ อุ่นไหม

ผมนอนบนหาดทราย ขุดหลุมกลบตัวเอง เพราะมันอุ่น

นอนมองจันทร์เพ็ญ สวยบาดใจ

ผมเขียนเพลง “เพ็ญนภาสาละวิน” ขึ้นมา

แล้วก็ทำมันหายไป ทั้งเนื้อ ทั้งทำนอง ทั้งความจำ

ไม่เป็นไร .... วันหนึ่งจะกลับไปเขียนใหม่

“สาละวิน” เป็นเพลงหนึ่งที่ผมเขียนขึ้นมา และมีความเกี่ยวข้องทรงจำกับมันมากที่สุด

มันมีชีวิต มีวิญญาณ มีอดีต ปัจจุบัน

และมีอะไรบางอย่าง ที่เรายังไม่ได้กำหนดศัพท์ขึ้นมา.

พิเศษ

000530

ชื่อเพลง : สาละวิน

คำร้อง : พิเศษ สังข์สุวรรณ ทำนอง : พิเศษ สังข์สุวรรณ

Dm

Dm A7

น้ำเย็นยะเยือก จากเทือกเขาหิมาลัย

F C
ไหลเชี่ยวเลี้ยวลดไหลไป

E Am
กำเนิดเกิดสาย สาละวิน

F Am E Am F Am E

ฮืม..........

Am E
เมื่อหิมะละลัย กลายเป็นสายธารา

F Am E
จากเขาสูงเสียดฟ้า ไหลลงมาสู่อันดามัน

G C
ผ่านแผ่นดินหลากหลาย

F C
ผ่านคนมากมายเผ่าพันธุ์

G C
ล้านๆ เม็ดน้ำรวมกัน

E Am E Am E Am F Am E
เป็นหนึ่งเดียวกันนั้น สาละวิน

Am E

ผู้คนอยู่ริมฝั่งน้ำ ชุ่มชื่นฉ่ำด้วยน้ำอาบกิน

F Am
สายน้ำเลี้ยงคนทั้งสิ้น

E
ไม่เลือกถิ่น ไม่เลือกเผ่าพันธุ์



G C
แต่คนนั้นต่างจิตต่างใจ

G C
เดี๋ยวรักใคร่ เดี๋ยวทำร้ายกัน

G C
ไม่เอื้อเฟื้อช่วยเหลือแบ่งปัน

E Am
มุ่งฟาดฟันฆ่ากันให้บรรลัย

D D A

* สาละวิน มีทั้งสิ้นกี่หยดน้ำ

F#m B E
มนุษย์ตาดำๆ มีทั้งสิ้นกี่ผู้คน

D
หยดน้ำแห่งสาละวิน

A F#m
รวมกันทั้งสิ้นเป็นหนึ่งสายชล

B
แต่มนุษย์ผู้น่าฉงน

E Am
มีไม่กี่คนกลับไม่เคยรวมกัน

D Am D Am

** สา...ละวิน สา...ละวิน

F Am E Am
สา...ละวิน สา...ละวิน

D Am D Am
สา...ละวิน สา...ละวิน

F Am E Am
สา...ละวิน สา...ละวิน

Solo /D/Am/2ครั้ง /F/Am/2ครั้ง/ Dm

(ซ้ำ *)

1Am
สังคมผู้คนหลากหลาย

E
เช่นเชื้อสายผู้คนหลากพันธุ์

F Am
ความรักความคิดก็ต่างกัน

E
ที่ริมสายธารแม่สาละวิน

G C

บ้างรักในพงศ์เผ่าพันธุ์

F C
บ้างก็รักในผืนแผ่นดิน

G C
ริมฝั่งน้ำสาละวิน

E Dm C Bm Am
เป็นถิ่นสงคราม แย่งความเป็นใหญ่
(ซ้ำ **)

ฟังเพลง : สาละวิน